Lachen zonder woorden

Dag lieve familie en vrienden!

Even een update van mij vanaf de andere kant van de wereld hihi.
Het is al pikkedonker buiten en het voelt als over twaalven, maar he, dat is het niet. Het wordt hier rond zo'n 18:00 donker en het is niet zo dat het hier schemert, nee, je ziet dat het iets donker wordt en dan binnen een kwartier is alles zwart. Daar ben ik nog niet aan gewend en dat brengt mijn hele tijd-gevoel flink in de war.

Afgelopen week was bijzonder. We hebben de tijd dat we nu in Zuid-Afrika zitten kennis gemaakt op onze stagescholen, daar meegelopen en gekeken op andere basisscholen. De scholen hier zijn niet allemaal tentenkampen en waar de kinderen op een grasveld onderwijs krijgen (even deze info voor als je dat beeld wel hebt :p). Ze hebben hier dan niet in elk lokaal een digibord, maar lekker ouderwetse groene krijtborden (yaaay!) en er zitten 40 kinderen in een klas, maar verder lijkt het erg op Nederland.
Wat deze week dan zo bijzonder maakte en wat ook wel dik het hoogtepunt was: de Alma Skool. Ik ben deze week op de Alma Skool geweest, een school voor gehandicapten. En oh, wat was dat bijzonder. Het was zo bijzonder om te zien hoeveel liefde de leerkrachten voor de kinderen hebben, hoe de kinderen straalde van geluk dat wij er waren, hoeveel lol we met ze hebben gehad, terwijl we soms niet eens met ze konden communiceren. Ik ben op pad geweest met een kindje met het Syndroom van Down, wat niet kon praten. Ik heb de grootste schik gehad met een meisje waar niet meer uit kwam dan he ha ho hi hu en haar eigen naam. Dat ging ongeveer zo:

Ik: hey!
Zij: hu
Ik: ho?
Zij: hooo
Ik: hi?
Zij: hiii
Ik: ha?
Zij: haaa
Ik: he?
Zij: heee
Ik: Angeline?
Zij: hu
En lol dat we hadden! We hebben samen een heel parcour afgelopen en trampoline gesprongen, en dat koppie, dat straalde. Prachtig. 

Vanaf volgende week begint onze stage ''echt''. Ik trap de stageperiode samen met Marielle af in Mocanjo, op een school waar we nog niet zijn geweest. De school in Mocanjo is niet zoals de scholen als hier. Mocanjo is een derde wereld gebied en het onderwijs is daar vanzelfsprekend ook anders. Ik ben ontzettend benieuwd hoe het daar gaat zijn!

En jongens, wij hebben al connecties in Afrika! Vorige week zijn wij naar een studentenkerk geweest en daar hebben we ontzettend gezellige jongeren ontmoet! Gisteravond zijn ze bij ons langs geweest en nam een van de jongens een zelf geschoten stuk vlees mee, nomnomnom. Die hebben we gebraait en opgepeuzeld natuurlijk.

Ja, het gaat dus goed met mij c: op wat slaaptekort na, omdat de scholen hier om 07:30 (!) beginnen en wat taalverwarring in mijn hoofd (serieus, mijn hoofd is een mengelmoes van Afrikaans, Nederlands en Engels), gaat het heeel goed hihi.

Doegie

Oh ja, ik ga weer een poging doen tot foto's uploaden, maar kan nu nog niet zeggen of dat werkelijk gaat lukken. De foto's kun je, als het goed gaat, hier ook ergens op het blog vinden.
Oh en dubbel oh ja, sorry voor dat ik weer een lang verhaal heb hehe