Verblijven in een boerendoarp!

Hallo familie en vrienden!

In mijn vorige blog zei ik al dat wij de aankomende twee weken in Vryburg zouden zitten en er waarschijnlijk wel een leuk blog uit zou komen hehe. Ik heb echt een hilarische week meegemaakt, so stay tuned, keep reading, it is worth it!

Maandag zijn we van Pretoria naar Vryburg gegast. Een lange route en voornamelijk snelweg. Dus muziekje aan en flink gas er op! Ik mocht rijden yaaay! Eigenlijk was de route verder niet heel spannend. Op het inhalen van enkele vrachtwagens en een bijna-dood-ervaring van de andere auto van ons na.

Aangekomen in Vryburg werden wij verwelkomd door Gerben, Anne en Luther, de hond haha, het in nu een pup, maar al echt een bakbeest lol. In ieder geval: our family voor deze week dus. Wat leuk is: Anne is oud-GH/Viaa student en is ooit naar Zuid-Afrika gegaan, net als wij. Zij heeft hier Gerben ontmoet, werden verliefd, blabla je weet hoe het gaat en zij wonen nu samen hier. Ze hebben een HUGE huis, dus we konden bij hun thuis verblijven! We kunnen hier prima verblijven met 8 mensen! Dankzij de hoeveelheid ruimte die we nu hebben, voelt het echt een beetje alsof we kunnen ademen. En daarnaast zijn Gerben en Anne ontzettend gezellige mensen! Ze praten allebei Nederlands en dat is ook wel eens fijn na weken communiceren in mengelmoesen van Afrikaans, Engels en Nederlands.

Gerben en Anne hebben voor ons geregeld dat wij verschillende scholen kunnen bezoeken in Vryburg. Wij zijn afgelopen week naar 2 scholen geweest en gaan komende week naar 3 andere! Dat vind ik ontzettend leuk! Op deze manier krijgen we een breed beeld van het onderwijs in Zuid-Afrika, dat vind ik vet! 
Deze week zijn wij naar een kleurling en een zwarte school geweest. In eerste instantie leken ze gigantisch op elkaar, maar er zaten grote verschillen tussen de scholen! Beide scholen zijn dus gekleurde scholen, rond de 1300 kinderen in totaal en klassen die bestaan uit 40+ kinderen. 

Op de eerste school, de kleurling school, waren we welkom, maar zaten wij vrijwel de gehele dag achterin de klas. Dat is opzich prima en relaxt, maar na een uurtje ook errug saai haha. Wij hebben een ‘’rondleiding’’ gekregen, waarvan we nadrukkelijk hadden gevraagd of het er een kon zijn van zo’n halfuurtje. Maar we zijn niet helemaal goed begrepen, omdat we eigenlijk werden gedumpt bij het speciale onderwijs deel van de school (wat ontzettend leuk was hoor! Maar ik had daarvoor er al een uur doorgebracht haha). Hier werden we voor een uur achter gelaten en toen kregen we nog wat woorden naar ons toegeworpen in 5 minuten en was het klaar. Ja. 
Wat me van deze school is voornamelijk is bijgebleven, is dat kinderen die bij een toets hadden gefaald werden gevraagd op te staan en zij als voorbeeld werden gebruikt zoals het niet moest. En dat ging niet met lieve woorden. Daarnaast werden de kinderen geslagen. En hierbij spreken we dan niet over een corrigerende tik. Als er lawaai was, pikte de leerkracht een willekeurige leerling er uit die hij mee naar buiten nam. Hij gaf het kind een klap. Het kind viel zelfs op de grond. Vervolgens raapte de leerkracht het kind weer op om het nog een mep te geven. Ik heb dit – gelukkig – zelf niet gezien, maar andere meiden wel. Ik snap niet hoe de christelijke identiteit en visie van de school en de leerkrachten samen gaan met het in elkaar meppen van kinderen. Als jij het wel snapt, leg het me dan uit alsjeblieft. 
Toen wij op de tweede school kwamen, was ik benieuwd wat het zou brengen. Zou het net zo zijn als de eerste school? Nou jongens, het was echt verre weg van dat. Wat een top school zeg! Haha! De leerkrachten staan met passie voor de klas, zijn enthousiast, dagen de kinderen uit! Dit was zo tof om te zien! Dit is de eerste zwarte school geweest hier waar ik heb gezien dat een leerkracht positieve feedback uitsprak! Daarnaast werden wij betrokken bij de les. De leerkracht gebruikte Anneleen en mij eigenlijk als concreet materiaal haha! HEERLIJK. Ik heb op de eerste dag op deze school ook al les gegeven! En jongens, dat was best wel een ding hoor. Anneleen en ik liepen in een graad 7, 62 kids (TWEE-EN-ZESTIG JA) en zomaar plotseling een les geven. Normaal gesproken heb ik kleuters, een stuk of 20 en haat ik onverwachts voor de klas staan. DUS DIT WAS ECHT EEN DING JA. En het ging goed! Woesh! Ja, die tweede school, top top top!

Oke en nu gaan we weer verder met de leuke dingen! We zitten dus nu in Vryburg, het Texas van Zuid-Afrika. Klein dorpje, overal plase en het is vlak. Zo vlak dat de giraffe in het safaripark tijdens een onweersbui een tijdje terug het niet hebben overleefd, woeps. Ik vind het ontzettend leuk om in zo’n dorpje als deze te verblijven!
We zijn woensdagavond wezen schieten haha! We werden achterin een truc geladen, zo leuk! Want ja, wij zien ongeveer half Afrika achterin een pick-up zitten op zandwegen, snelwegen en overal, vet gevaarlijk eigenlijk. Nu mochten wij dat ook whoop whoop! Op weg naar schieten! Eerst op plaatjes en vervolgens zijn we een rondje gaan rijden om op wild te schieten! Ik vond het schieten op plaatjes al eng. Jeetje jongens, die knal. En dan heb je ook nog terugslag. Ja, bij de eerste keer duurde het erg lang voordat ik de trekker een keer overhaalde haha! Bij het schieten op wild hadden de mannen die met ons mee waren natuurlijk het wapen in de hand. Wij, 6 meiden achterin die truc, op de uitkijk op zoek naar dieren. We hebben niks geraakt. Wat ergens ook wel goed was, anders had dat arme beest bij ons achterop de truc gemoeten haha.

Aan het begin van de week vertelde Gerben dat hij ons aan het einde van de week wel kon meenemen naar een koeienveiling. Dat klonk mij in de oren als boerenmaandag. Boerenmaandag! Ik mis oprecht wel een beetje die boerenfeestjes, met trekkers, mannen op klompen en de dames een rode zakdoek in hun haar. Ontzettend veel gezelligheid en bier. Ik heb ondertussen al de Uut Kiek Dag gemist en Nacht van Niekarkerveen :’( Dit klonk als thuis. Dus elke dag hoorde je mij wel een keer zingen: vrijdag is boerenmaandag, farmersmonday jalalala! Het was wat anders, natuurlijk haha. Hetgeen wat ik miste die dag waren mensen op klompen, de zwart-witte koeien en vooral een biertje in m’n hand, maar verder was het hilarisch! 

En als klap op de vuurpijl: wij zijn mee geweest op kerkkamp! Een kamp met volwassenen, kinderen en wij: de Hollanders! Ik heb me stuk gelachen! We hebben hilarische spelletjes gespeeld en zoveel gelachen met elkaar! Spellen zoals cakerace, spijkerpoepen natuurlijk, watergevechten, watersponslopen en nog veeeel meer! De accommodatie was rijk aan spinnen, salamanders en beesten die zo groot waren als een hamster. Het was nog erger dat KwaMhlanga, maar goed, ook leuk!

En nu zijn wij moe. Na een week met weer allerlei nieuwe indrukken, activiteiten, een actief weekend en weinig slaap. Aankomende week gaan wij dus weer naar andere scholen en ik ben ontzettend benieuwd hoe deze gaan zijn! Wat ontzettend bizar is: we hebben nog maar 2 weken stage. Nog maar 2 weken, dan zijn we klaar met stage lopen. Daarna gaan wij naar Kaapstad toe en daar vakantie vieren en dan is het klaar. Dan is ons avontuur klaar. Ik heb al een lijstje van voedsel in mijn hoofd zitten die ik aan mama door geef en vraag of ze deze voor me wil halen, ik heb al van alles bedacht wat ik weer ga doen als ik thuis ben, wie ik allemaal ga knuffelen, bij wie ik de oren van het hoofd ga kletsen. Ondanks dat ik wel een beetje bezig ben met thuis en al deze stuff bedenk, vind ik het ZO jammer dat we hier nog maar zo kort hebben! Ik zou zo graag nog wat langer stage lopen, nog wat langer met de mensen hier optrekken, nog meer ervaringen op doen. Precies over een maand ben ik weer thuis. Ja, heel vreemd haha. Tot die tijd ga ik nog met volle teugen genieten hier!

Doegie